Drawski Park Krajobrazowy leży we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego i obejmuje część Pojezierza Drawskiego oraz porastających go lasów. Jeziora zajmują aż 10% powierzchni parku, przez co zamieszkuje go spora populacja ptactwa wodnego.

 

Do parku najłatwiej dotrzeć na piechotę bądź rowerem z okolicznych miejscowości, takich jak Połczyn Zdrój, Czaplinek, Złocieniec czy Łubowo. Turyści i kuracjusze mogą dotrzeć do nich zarówno własnymi samochodami, jak i autobusami, których rozkład jest dostępny na stronie GoEuro.

 

 

Drawskie lasy wyróżniają się specyficznym ukształtowaniem terenu, które uniemożliwiło prowadzenie działalności przez człowieka. Jeziora, liczne rzeczki, źródełka, mokradła i torfowiska sprawiły, że tereny nie nadawały się do wycinki drzew i zabudowy bądź prowadzenia działalności rolniczej. Do dziś Drawski Park Krajobrazowy prezentuje niemal dziewiczą przyrodę, której znakiem rozpoznawczym są rzadko spotykane w Polsce gatunki charakterystyczne dla roślinności atlantyckiej, borealnej, arktycznej, górskiej i południowej. Aż 40 roślin rosnących na obszarze parku jest objętych ścisłą ochronną. Więcej informacji o gatunkach rosnących na obszarze DPK można znaleźć na stronie Zespołu Parków Krajobrazowych.

 

Czyste jeziora są doskonałym siedliskiem dla ponad 30 gatunków ryb, a szuwary okalające akweny chronią gniazda wodno-błotnych ptaków. Na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego bytują łabędzie, kaczki, kormorany, czaple i żurawie. Dodatkowo w leśnych ostępach nierzadko kryją się bieliki, orliki krzykliwe i kanie rude. Drawskie lasy charakteryzują się również dużą liczbą pomników przyrody – na terenie parku znajduje się ich około 300. Zwykle są to potężne i sędziwe lipy, klony, graby, buki i dęby. Najbardziej okazałym egzemplarzem jest buk na wyspie Bielawie, którego obwód liczy aż 9 m. Na uwagę zasługują ponadto głazy narzutowe pozostawione przez cofający się lodowiec. Największy pomnik przyrody spośród nich ma obwód o długości około 19 m i wysokość 3,5 m.

Galeria zdjęć