Przy nagłych zagrożeniach życia pierwszą i podstawową czynnością jest wezwanie pogotowia ratunkowego. Po przyjęciu zgłoszenia dyspozytor decyduje, czy skierować do pacjenta zespół składający się z ratowników medycznych, czy też karetkę z lekarzem. Od profesjonalizmu zespołu ratowniczego zależy zdrowie i życie pacjenta. Oczywiście nie w każdym przypadku konieczna jest hospitalizacja, nie raz wystarcza pomoc udzielona na miejscu. Jednak błąd popełniony przy diagnozie przez zespół ratowniczy może doprowadzić do bardzo poważnych problemów ze zdrowiem pacjenta, w tym do jegośmierci. Jakie prawa przysługują pacjentowi bądź jego najbliższym w takiej sytuacji?
Odpowiedzialność zespołu ratowniczego
System opieki zdrowotnej w Polsce uzależnia postępowanie z pacjentem od jego stanu zdrowia i rodzaju zachorowania. Oczywiście podstawową procedurą jest wizyta u lekarza pierwszego kontaktu bądź w punkcie nocnej i świątecznej opieki medycznej – w zależności od czasu wystąpienia objawów. Natomiast w przypadku bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia, którego objawami mogą być silne bóle brzucha, czy klatki piersiowej, omdlenia i krwawienia należy wezwać pogotowie ratunkowe. Czasem w mediach pojawiają się dyskusje, w których stwierdza się, że w Polsce nadużywa się wezwań pogotowia ratunkowego, czy wizyt na Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych. Do miejsc tych zgłaszają się pacjenci, których zdrowie i życie nie jest zagrożone, a ich objawy wskazują na przypadłości mogące być leczone ambulatoryjnie. Jednak nie raz „zwykłe” objawy, jak nudności, czy ból brzucha mogą być zwiastunem bardzo poważnych problemów zdrowotnych – stwarzając nawet zagrożenie utraty życia. Faktycznie wiele poważnych chorób daje niejednoznaczne objawy, nie raz mylone z niestrawnością, czy przeziębieniem. Najlepszym przykładem takiego przypadku jest zawał mięśnia sercowego. Choroba mogąca doprowadzić do śmierci pacjenta, czy niedotlenienia mózgu, a co za tym idzie porażenia czynności wielu układów organizmu, często objawia się bólem brzucha mylonym z niestrawnością. Podobnie może być z wieloma dolegliwościami neurologicznymi, które łatwo pomylić z migreną – wskazuje specjalista z Centrum Pomocy Poszkodowanym. W przypadku popełnienia tego typu pomyłki przez ratownika medycznego, czy lekarza pogotowia odpowiadają oni za błąd w sztuce medycznej. Za błąd ten w polskim prawie uznaje się zawinione działanie lub zaniechanie osoby uprawnionej i zobowiązanej do wykonywania świadczeń medycznych powodujące szkody w zdrowiu pacjenta. Błąd w sztuce lekarskiej - podobnie jak nieprawidłowe postępowanie innych osób wykonujących zawody medyczne może mieć bardzo groźne skutki. Jak w przypadku ich wystąpienia dochodzić swoich praw?
Odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd w sztuce medycznej
Zgodnie z prawem każdy, kto wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia. Zasada ta dotyczy także odpowiedzialności za błąd w sztuce medycznej. Popełnienie go, o ile wiąże się z powstaniem szkody w zdrowiu pacjenta, uprawnia poszkodowanego do domagania się należnego odszkodowania i zadośćuczynienia. Wysokość tych świadczeń zależy przede wszystkim od rozmiarów doznanych szkód. W przypadku zadośćuczynienia będącego ekwiwalentem za cierpienia psychiczne i fizyczne spowodowane szkodą jego wysokość ustala się biorąc pod uwagę stopień rozstroju zdrowia organizmu pacjenta, a więc przede wszystkim dyskomfort psychiczny spowodowany chorobą. Roszczenie o wypłatę odszkodowania i zadośćuczynienia należy skierować do właściwego sądu cywilnego. Oczywiście przed złożeniem pozwu w sądzie warto spróbować ugodowo rozwiązać powstały spór, jednak w polskich warunkach zawarcie ugody satysfakcjonującej poszkodowanego jest rzadkością. Stąd poszkodowani błędami medycznymi muszą przygotować się na długi i skomplikowany proces sądowy, którego wynik zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest odpowiednie przeprowadzenie dowodów przed sądem, dlatego warto w takich sprawach korzystać z pomocy specjalistów, którzy posiadają wiedzę praktyczną i teoretyczną na temat dochodzenia odszkodowań.
Galeria zdjęć
